که پیامدهای ناشناخته‌ای را به دنبال خواهد داشتتقریبا تمامی محققان برجسته‌ای که در تحلیل موشکافانه نظریات تخصصی خود درباره تغییرات جوی مشارکت داشته‌اند بر این باورند سطوح بالای گازهای گلخانه‌ای منجر به تغییر حالتی اساسی در سیستم آب و هوایی جهان خواهد شد، نقطه اوجی که پیامدهایی کاملا ناشناخته به دنبال خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از محققان دانشگاه کارنگی ملون از 14 دانشمند متخصص مطالعات آب و هوایی پرسیدند که در صورت ادامه یافتن گرمای جهان بر اساس سناریوهای وحشتناکی که توسط هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی یا IPCC اعلام شده است، احتمال فرا رسیدن این نقطه اوج قبل از سال 2200 وجود خواهد داشت یا نه؟ 9 نفر از 14 نفر اعلام کردند شانس به اوج رسیدن تغییرات جوی منطبق با این سناریوها تا سال 2200 در حدود 90 درصد است و تنها یکی از دانشمندان این احتمال را 50 - 50 اعلام کرد.
هشدارهای جهانی IPCC می‌گوید با سرعت کنونی میزان انتشار دی اکسید کربن در زمین، جهان در مسیر ورود به محدوده خطرناکی از افزایش تغییرات شدید جوی است.
این تحقیق توسط تیمی به رهبری "کارنگر مورگان" از دانشگاه کارنگی ملون با هدف ارزیابی میزان اتفاق نظر دانشمندان علوم جوی درباره عدم قطعیت و اطمینان از برخی از پیش بینی‌هایی که درباره آینده زمین ارائه شده انجام گرفته است.
یکی از سئوالها درباره احتمال تغییر حالت بنیانی در سیستم آب و هوایی زمین با پیامدهای جهانی طولانی مدت بود. از دانشمندان پرسیده شد آیا معتقدند بر اساس سه سناریوی مختلفی که از تغییرات جوی (افزایش بالا یا متوسط یا کم دمای هوای زمین) ارائه شده، چنین تغییر اساسی طی 200 سال آینده رخ خواهد داد؟ سئوالی که 13 نفر از 14 دانشمند با آن موافق بودند و احتمال وقوع آن را بالاتر از 50 درصد و 1 نفر احتمال آن را 75 درصد یا بیشتر اعلام کردند.
"میلس آلن" یکی از محققان تحقیقات آب و هوایی در دانشگاه آکسفورد که در میان دانشمندان مصاحبه شونده قرار داشت معتقد است تغییرات بنیادی در وضعیت سیستم آب و هوایی، دورانی ناشناخته به همراه پی آمدهای غیر قابل پیش بینی برای زمین و ساکنانش به وجود خواهد آورد.
تمامی دانشمندان بر سر این موضوع که در قرنهای آینده انسان شاهد چنان افزایش حرارتی خواهد بود که طی 10 هزار سال پیش با آن مواجه نشده است، اتفاق نظر دارند.
افزایش میزان انتشار دی اکسید کربن طی سالهای آینده در تعیین نوع آب و هوایی که 200 سال دیگر منزلگاه بشر خواهد بود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انتظار می‌رود سطوح کنونی دی اکسید کربن که در حدود 380 واحد بر میلیون است در صورتی که اقدامی برای کنترل انتشار گازهای گلخانه‌ای صورت نگیرد به هزار واحد بر میلیون نیز برسد.
به گفته آلن، انسان به خوبی توانایی این را دارد که میزان انتشار دی اکسید کربن را به چنین حدی برساند، در واقع رسیدن به هزار واحد بر میلیون در سال 2200 در صورتی که تا 20 سال آینده تصمیمهای جدی برای کنترل این روند اتخاذ نشود تقریبا اجتناب ناپذیر است.
